Ekki ónýtt að fá að sýna glæstan hóp á götum Berlínar.

Áhorfendatölur og iðkendatölur varðandi íslenska hestinn í Þýskalandi segja sitt um vinsældir og gildi hans fyrir orðspor Íslands bæði þar og í fleiri Evrópulöndum.  

Það er ekki ónýtt að fá að sýna glæstan hóp hesta og knapa á götum sjálfrar Berlínar, höfuðborgar Þýskalands og vonandi verður heimsmeistarakeppni íslenska hestsins vel heppnuð og góð landkynning fyrir okkur.  

HM íslenska hestsins í Berlín hafið

Athyglisverð orð Bjargar Thorarensen í tilefni 100 ára afmælis fullveldisins.

Björg Thorarensen lagaprófessor hélt athyglisverðan fyrirlestur á málþingi, sem haldið var í tilefni af 100 ára afmæli fullveldis Íslands. 

Þar hvatti hún til þess að gerður yrði samanburður á stöðu Íslands gagnvart EES-samningnum frá 1994 miðað við stöðuna nær aldarfjórðungi síðar. 

Nauðsynlegt væri í ljósi mikillar framþróunar við innleiðingar hinna ýmsu reglugerða og laga á þessum langa tíma að endurmeta stöðuna varðandi fullveldi Íslands. 

Gott hefði verið ef þetta hefði verið gert þá í ljósi þeirra miklu umræðu, sem nú hefur skapast. Vafalítið hefði verið betra að taka umræðuna um mat á stöðunni sem fyrst.  

EES með yfirþjóðleg einkenni

Hinn stórkostlegi hljómleikasalur náttúrunnar.

Herjólfsdalur í Vestmannaeyjum er eins rammíslenskur og hugsast getur, myndaður af eldvirkninni sem skóp þennan eyjaklasa og sker hans í meira en 50 eldgosum að minnsta kosti. 

Með þvi að nýta sér til fulls möguleikana, sem þessi stórkostlegi hljómleikasalur íslenskrar náttúru gefur, er hægt að búa til fullkominn samhljóm lands og þjóðar á hátíðarstundu. 

Er það vel. 

Þjóðhátíð náði hámarki í gærkvöldi

Stór myndaskilti við íslensku skriðjöklana?

Fyrst Nýfundnalendingar geta grætt á bráðnun borgarísjaka og frætt ferðamenn í leiðinni um áhrif loftslagsbreytinga er svipað mögulegt hér á landi; stór myndaskilti við íslenska skriðjökla, sem sýna hve gríðarlega þeir hafa skroppið saman á ótrúlega fáum árum.  

Sem dæmi má nefna Gígjökul á Þórsmerkurleið, Sólheimajökul, Skaftafellsjökul, og Breiðamerkurjökul. 

Allir þessir staðir er þegar vinsælir ferðamannastaðir og verða enn áhugaverðari ef þessi stórbrotna eyðingarsaga þeirra er dregin fram á staðnum.  

Fylgjast með dauðateygjum borgaríssins

Sífellt fleiri staðreyndir varðandi loftslagsbreytingar.

Það er fróðlegt að lesa viðtengda frétt á mbl.is nú rétt í þessu, sem er enn ein viðbótin við samfelldar fréttir af svipuðu tagi í sumar, en allar sýna glögglega á hvaða róli loftslag og veðurfar á jörðinni er með æ hlýjari árum á heimsvísu og öfgarnar í veðrinu æ meiri. 

Langmestu skógareldar sögunnar í Svíþjóð í fyrra, en í Síberíu í ár. 

Til að andmæla þessu sjást ýmsar kúnstugar tilraunir hér á blogginu, svo sem með því að leita uppi eina staðinn í Evrópu í hitabylgjunni, sem var með minna en 30 stiga hita, en það var á ysta útnára meginlandsins, Bretagneskaganum. 

Var sú hitatala, 25 stig, tekin sem sönnun um hinn raunverulega hita í álfunni, þar sem hitametin féllu í hrönnum um allar jarðir og það oftar en einu sinni á mörgum stöðum, allt upp í 43ja stiga hita. 

Í dag reynir annar bloggsíðuhafi að drepa málinu á dreif með birtingu ófullkomins línurit um sólbletti á síðasta árþúsundi, en á línuritið vantar síðustu tíu ár. 

Synt um götur Óslóar

Lærdómsrík hátíðarhöld vestra.

Ameríkumenn, bæði Bandaríkjamenn og Kanadamenn, hafa löngum lagt sig fram um að gera útihátíðahöld sín sem allra veglegust, fjölmennust, og ekki síst almennust. 

Bærinn Gimli er á stærð við Selfoss, en skrúðgangan þar á Íslendingadaginn hefur verið margfalt stærri og almennari en lengst af hefur þekkist hér á landi. 

Allir, einstaklingar, félög, hljómsveitir, fyrirtæki, stofnanir og starfsstéttir koma með vagna sína og fulltrúa í skrúðgönguna miklu.  

Meira að segja koma bændur úr nágrannabyggðum á dráttarvélum sínum og með fólk í heyvögnum til þess að setja lit á gönguna. 

Ennþá eiga hátíðarhöld 17. júní hér heima talsvert eftir til þess að standa jafnfætis Íslendingunum vestra, en Menningarnótt og Gleðiganga hafa sótt í sig veðrið síðustu áratugi. 

 

Lilja á Íslendingadeginum í Norður-Dakóta

Því minna flygildi, því nær því að fljúga eins og fugl.

Fyrstu tilraunir mannsins til þess að fljúga með eigin vöðvaafli eins og fugl voru dæmdar til að mistakast. Líkamsbygging mannsins er einfaldlega ekki hönnuð af skaparans hálfu fyrir flug. 

Hljóðlaust loftbelgsflug eins og síðuhafi hefur prófað á litlum loftbelg, kemst nær flugi fuglanna og er einstaklega ánægjuleg upplifun.

Ef hægt væri að hafa loftbelginn minni myndi það nálgast flug fuglanna betur. 

Minnstu vélknúnu, opnu örfisin (ultralight) gefa margfalt meiri tilfinningu fyrir flugi fugla en litlar flugvélar, en hávaðinn í hreyflinum er helsta hindrunin. 

Það er samt magnað þegar fisin eru svona lítil, aðeins 115 kílóa þung, hvað þau eru næm fyrir minnstu ókyrrð í lofti.

Til dæmis þegar stór fugl flýgur þvert í veg fyrir fisið, og fisið tekur á sig hnút ef flogið er í gegnum kjölfar fuglsins. 

Svifvængir komast einna næst flugi fuglanna þegar flugmennirnir komast í uppstreymi lofts eins og við Úlfarsfell og Kamba, þar sem eru meira að segja skilgreind loftrými fyrir þá. 

Svifvængirnir eru nokkurs konar afbrigði af fallhlífum og geta verið knúnir áfram af litlum hreyflum á baki flugmannsins en einnig hægt að svífa á þeim eins og svifflugum og halda þá jafnvel hæð, klifra eða gera fleiri kúnstir ef komist er í uppstreymi. 

Þessir vængir og hreyfillinn eru svo létt, að engan lendingarbúnað þarf; flugmaðurinn hleypur í loftið eins og gæs eða álft og lendir eins og hver annar fugl. 

Flugbretti Franky Zapata er líklega það næsta sem hægt er að komast því að fljúga eins og fugl. 

Því veldur hin einstaka smæð flygildisins, sem er svo lítið, að það sést varla. 

Fór yfir Ermarsundið á flugbretti

Á pappírnum ætti Cayman að vera betri akstursbíll en 911.

Porsche 911 er eitthvert mesta ólíkindatól, sem bílaframleiðendur senda frá sér. Frá upphafi hefur hann verið með boxaravél fyrir aftan afturhjólin, lengst af stóra og feikna aflmikla sex strokka vél. 

Þetta gargar á pappírnum, og er í mótsögn við aðra sportbíla af dýrari gerðinni eins og Porsche Cayman, og kappakstursbíla almennt, sem eru allir með miðjuvél fyrir framan afturhjólin til þess að þungasveifla vélarinnar í kröppum og hröðum beygjum virki út á hlið á milli fram- og afturhjóla en ekki út á hlið fyrir aftan afturhjól, eins og á 911. 

Í hröðum beygjusvefilum sitt á hvað, ætti hin stóra vél svona fyrir aftan afturhjólin að gera bílinn erfiðan og hættulegan í stjórn, hættulega yfirstýrðan eins og það er kallað. 

En á löngum þróunarferli hefur hönnuðum 911 smám saman tekist að gera hið ómögulega, að minnka þennan vankant alveg lygilega. 

Og á móti komið því til leiðar, að það má skrá tvo farþega í hinu þrönga aftursæti bílsins og nota rýmið þar sem farangursrými ef engir sitja þar. 

 

Raketta til hversdagsbrúks

Reykjavíkurhöfn var ómissandi í stríðinu. Landið var þrjár eyjar.

Mannvirki við Reykjavíkurhöfn eru merkari minjar en virðist í fljótu bragði.

Hernaðarlega var Ísland þrjár eyjar í Seinni heimsstyrjöldinni. Því ollu afar lélegar landssamgöngur á milli landshluta, því að aðeins var hægt að nota einn mjóan malarveg frá Reykjavík norður til Akureyrar og austur á firði sem auðvelt var að rjúfa með loftárásum. 

Einkum var vegurinn milli Norður- og Austurlands afar frumstæður slóði, svo sem á Reykjaheiði.  

Það var úrslitaatriði ef halda átti yfirráðum yfir Íslandi, að ráða yfir suðvesturhorni landsins, Reykjvíkurhöfn, flugvöllunum í Keflavík og Reykjavík og flotastöðinni í Hvalfirði.

Reykjavíkurhöfn var eina höfnin, sem hægt var að nota til þeirra stórflutninga, sem þurfti til þess að ráða yfir flugvöllunum. 

Miðnorðurland var ígildi eyju, og Austurland ígildi annarrar eyju.  

 

Brátt hægt að skoða steinbryggjuna

Einu sinni var spáð allsherjar hruni á Akureyri.

Í kringum 1990 við fall Sovétríkjanna hrundi markaðurinn eystra fyrir iðnaðarvörur sem framleiddar voru á Akureyri. 

Þetta var mikið áfall fyrir Norðurland og var talin brýn nauðsyn á að reisa álver utan bæjarins til þess að bjarga Akureyri, Eyjafirði og Norðurlandi. 

Ekkert varð af því en í staðinn komu ný tækifæri á borð við háskóla og það sem úrtölumenn kölluðu í háðungarskyni"eitthvað annað." 

Síðan 1990 hefur íbúum á Akureyri fjölgað um 4500, eða um 25% þrátt fyrir að engin stóriðja kæmi til bjargar bænum. 

Já, "tækifærin hverfa ekki" eins og segir í tengdri frétt á mbl.is. 

 

 

 

„Tæki­fær­in hverfa ekki“