Eldgjárgosið 839 var stærsta hraungos á jörðinni á sögulegum tíma.

Sumt, sem hefur verið viðurkennt sem staðreynd í íslenskri jarðfræði og eldgosasögu landsins, hefur mátt flokka undir hugtak, sem Baldur Hermannsson orðaði fyrir 30 árum, "viðurkenndur misskilningur." 

Má sem dæmi nefna að Hamlet horfi á hauskúpu í leikriti Shakespeares þegar hann mælir hin fleygu orð: "Að vera eða vera ekki, það er spurningin". 

Sömuleiðis þegar sagt er að frægasta setningin í kvikmyndinni Casablanca sé "play it again, Sam." 

Alveg fram yfir siðustu aldamót var ég í hópi 99 prósent Íslendinga sem tóku það sem pottþétta staðreynd að á Þingvöllum næði Ameríka, þ. e. meginlandsfleki Ameríku, fram á brún Almannagjár, en hinum megin gjárinnar væri Evrópa, þ. e. Evrópuflekinn eða Evrasíuflekinn. 

En þetta er hálfur sannleikur en ekki heill, því að enda þótt Ameríka endi á vesturbrún Almannagjár, byrjar Evrópuflekinn ekki fyrr en við Heklu, austan Þjórsár. 

Á milli er sérstakur flek, svonefndur Hreppafleki, sem er tilheyrir hvorki Ameríku né Evrópu. 

Á síðustu árum hafa rannsóknir þótt leiða það í ljós að Skaftáreldar 1783 hafi ekki verið stærsta hraungos á jörðinni á sögulegum tíma, heldur Eldgjárgosið 839. Enda rann hraun í síðarnefnda gosinu lengra í átt til sjávar en Eldhraunið 1783. 

Nú þarf að fara að gera gangskör að því að leiðrétta "viðurkenndan misskilning" og taka upp viðurkenningu á réttum staðreyndum. 

Ég hef talið þar með talið mig tilneyddan til að breyta upphafi lokaerindisins í laginu og ljóðinu "Kóróna landsins", þannig að það breytist úr "Á Þingvöllum aðskiljast álfurnar tvær..." í "Í Gjástykki aðskiljast álfurnar tvær."

Þetta mun valda ákveðnum vanda við ritun myndskreyttrar ljóðabókar með 72 textum af safndiskinum "Hjarta landsins" því að ekki er hægt að breyta söng Egils Ólafssonar á diskinum, þótt textanum verði breytt í bókinni og sett þar inn ljósmynd úr Gjástykki. 

Hamfaragos í Eldgjá ýtti undir kristnitöku

Næstum gamli brandarinn um Kreml?

Baddi Jún heitinn, töframaður og uppistandari á Akureyri í gamla daga, elskaði Kalda stríðs brandara og spaug um Sovétríkin. 

Þetta var á þeim tíma sem hugtakið "rússnesk kosning" varð til og eitt afbrigði af spaugi um slíkar kosningar á Sovéttímanum var þess eðlis, að hún kemur jafnvel enn í hugann, ef marka má stöðuna í forsetakosningunum eystra. 

Svona hljóðaði spekin hjá Badda Jún: 

Í Rússlandi ríkir einstæð hefð í kosningum, - þar er hægt að brjótast inn í Kreml daginn fyrir kosningarnar og stela úrslitunum." 

„Þetta er skrípaleikur, sýning“

Auðveldast í bílskúrum.

Eftir rúmlega öld sem það hefur tekið bílinn og vegakerfið fyrir hann að þróast hér á landi, hugsum við kannski ekki út í það, hve það er mikið og flóki kerfi mannvirkja sem hefur risið til þess að koma eldsneyti á flota um það bil 200 þúsund bíla um allt land. 

Fróðlegt er til dæmis að lesa um það í fræðibókum um bílabyltinguna að hve mörgu var að hyggja og hve margt varð að byggja upp og framkvæma til þess að þessi einfalda athöfn, að hella bensíni eða dísilolíu á bílinn gæti hreinlega átt sér stað. 

Fróðlegt væri til dæmis að fá það metið í fjármunum, hvað skipaflotinn, hafnaraðstaðan, leiðslurnar, geymarnir og dreifikerfið kostar, auk allra bensínstöðvanna um allt land. 

Í ljósi þess hve miklu fátækara þjóðfélagið var á tímum uppbyggingar olíudreifikerfisins heldur en það er nú, ætti það ekki að vaxa okkur í augum að byggja upp orkudreifingarkerfi fyrir rafbílana. 

Nefna má nokkra kosti fram yfir olíudreifingarkerfið svo sem það að geta sett orkuna á heima hjá sér úr raforkudreifikerfi, sem þegar er fyrir hendi. 

Ég hleð rafreiðhjólið mitt í skrifstofuherbergi mínu og er svo heppinn að hafa fundið einfalda leið til að hlaða rafbílinn úr leiðslu frá geymslu minni í kjallara blokkarinnar, sem ég bý í, á eigin kostnað. 

Það hefur komið sér vel, hve lítið kríli þessi tveggja sæta rafbíll er, þannig að hann getur staðið á stað, þar sem hann tekur hvorki bílastæði né skagar inn á gönguleið á gangstétt.

Ekkert hefur verið átt við öryggin inni eða neitt, en ég byrja yfirleitt að hlaða eftir kvöldmat og hætti áður en allt fer í gang morguninn eftir. 

Sem sagt: Þegar rafmagnsnotkunin er minnst, og rafstraumurinn á bílinn er um eitt kílówatt, eða á við fimm 200 watta ljósaperur.  

Núna hafa tveir rafbílar dúkkað upp í 110 íbúða blokkaklasanum, en ljóst er að langt er í land í blokkunum hér í hverfinu að leysa orkuvanda rafbíla, því að í hönnun hverfisins virðist alls ekki hafa verið gert ráð fyrir rafbílum, jafnvel ekki neinum farartækjum nema einkabílum, ekki einu sinni reiðhjólum.

Fleira mætti nefna hvað snertir alls kyns lagaleg atriði og úrvinnslu meðal íbúanna í ótal fjölbýlishúsum landsins, svo sem það að ná fram lausn, sem samkomulag er um. 

Þess má geta, að nú eru að koma fram rafhjól með vespulagi, sem ná 45 og jafnvel 80 km hraða og eru með útskiptanlegum rafgeymum, en það gerbyltir öllum hleðslumálunum og færir þau inn á heimilin, í geymslurnar eða í bílskúrna. 

Hef í hyggju að setja hér inn mynd af rafhjólinu Niu N-GTX, sem er þegar komið á markað, og 80 km hraða gerðinni verður bætt við á þessu ári.  

Sú gerð á að geta komist upp í 180 km á hleðslu, sem þýðir í raun eitthvað yfir 100 km. 

Og þrátt fyrir rafgeymana er furðu gott farangursrými undir sætinu og möguleiki til að bæta farangurskassa aftan á. 

Næsta bylting á eftir svona hjóli gæti orðið lokaður örbíll með útskiptanlegum rafgeymum. 

Hlaða bílana á mesta álagstíma

Sem betur fer eru alvöru jeppar enn til, en því miður flestir dýrir.

Sem betur fer eru enn til bílaframleiðendur sem bjóða upp á raunverulega jeppa en ekki gervijeppa eins og nú eru hvað vinsælastir. 

Smám saman hefur jeppum með heilar hásingar fækkað, og nú er eitt af síðustu vígunum fallið, Mercedes-Benz G jeppinn, sem kominn er með sjálfstæða fjöðrun að framan. 

En samt áfram alvöru jeppi. 

Heilar hásingar eru að vísu með meiri "ófjaðraða" þyngd en sjálfstæð fjöðrun, og það telst galli, en kosturinn er hins vegar sá, að veghæðin er alltaf sú sama á hásingunum, gagnstætt því sem er á flestum "gervijeppunum" sem geta sigið alveg niður undir jörð ef þeir eru hlaðnir og dúa upp og niður á ójöfnum vegum. 

Fyrir nokkrum árum var listi yfir alvöru jeppa með háu og lágu drifi og heilum hásingum að framan og aftan ennþá sæmilega langur: Jeep Wrangler, Land Rover defender, Nissan Patrol, Mercedes Benz G, Suzuki Jimny, en nú eru Wrangler og Jimny einir eftir, eftir að Nissan Patrol og Land Rover defender fengu hægt andlát. 

Ef miðað er við stærð, gerð og verð er það Suzuki Jimny sem er í raun líkastur upprunalega Willys jeppanum hvað snertir þyngd og stærð. Hann er með gormafjöðrun og er ódýrasti alvöru jeppinn á markaðnum. 

Helga átti svona jeppa í nokkur ár og þarna er hún á honum í kvikmyndunarferð fyrir myndina "Akstur í óbyggðum" á leið niður frá Hrafntinnuskeri með útsýni upp á miðhálendið ef vel er að gætt. 

Patrolinn og Defenderinn voru með afar mjúka gormafjöðrun og því sjónarsviptir að þeim. 

Eldri gerðin af langa Patrolnum á 44 eða 38 tommu dekkjum getur verið drauma jöklajeppi litla mannsins vegna þess hve langt er og breitt á milli hjólanna og hve vel hann fer með ökumanninn í öldóttu færi á jöklum. 

Kemur sér vel fyrir bakflæðissjúklinga. 

Ég fann ekki slíkan 2004 þegar ég leitaði og datt niður á það næst besta, örlítið lengda Range Rover 1973 árgerð á 38 tommum með Nissan Laurel dísilvél fyrir 220 þúsund kall. 

Kalla hann "Kötlujeppann". 

Meðal jeppa með sjálfstæðri fjöðrun að framan og heilli hásingu að aftan og háu og lágu drifi má nefna, Toyota Land cruiser, FT cruiser, Hilux, Mercedes Benz G, Ssanyong Rexton og, - haldið þið ykkur nú, - Lada Taiga (Lada sport).

Síðast nefndi rússneski smájeppinn er enn framleiddur þótt til stæði að drepa hann fyrir rúmum 20 árum, og kostar skít á priki, en er grófgerður og smábilanagjarn (eitthvað laust og dettur af svo sem pedalar og hurðahúnar) og eyðslufrekari en þörf er á.  

Ég átti einn slíkan í nokkur ár og hafði mjög gaman af því. Bílaleigan Geysir hafði flutt nokkra inn og ég greip einn í verkefni mín um stundarsakir. Alltaf fór hann í gang, maður komst allan fjandann á honum og aldrei var hann stopp vegna bilunar þótt smáhlutir losnuðu.  

Þessir bílar hafa verið seldir víða um lönd alla tíð og voru með tímamóta hönnun 1977. 

Þess má geta að Rexton er ódýrasti alvöru fullvaxni jeppinn á íslenskum markaði. 

Tveir "gervijeppar" hafa nokkra sérstöðu með það að hafa extra lágan fyrsta gír, sem getur verið mjög mikilvægt í torfærum og gefa þessum bílum færi á að vera eins konar blendingar. 

Þetta eru Fiat Panda cross 4x4   og Dacia Duster, báðir tiltölulega ódýrir og sparneytnir. Fiatinn mætti vera með ca 2ja sentimetra meiri veghæð að framan en hann hefur, en á móti kemur, að cross-gerðin er með ágætum hlífðarpönnum að framan og aftan. 

Fyrir lítinn pening er boðið upp á stærri dekk og smá hækkun á fjöðrun fyrir Dacia Duster hjá BL og getur hann þá farið undir stjórn lunkings bílstjóra að slást í för með alvöru jeppum á jeppaslóðum hálendisins líkt og Lada Taiga, þökk sé lága fyrsta gírnum. 

Enn er ótalinn mjög athyglisverður aldrifsbíll, sem er Suzuki Ignis. Sá bíll er með heila hásingu að aftan og því lítil vandræði varðandi það að hann sígi hlaðinn niður að jörðu að aftanverðu. Hann er með betra set fyrir fjóra fullvaxna frammi í og aftur í en miklu stærri bílar, jafnvel Land Rover Discovery, fimm sinnum dýrari bíll! 

Hann mætti hins vegar vera með aðeins meiri veghæð að framan og vera með lægri 1. gír. 

Hvað snertir verð, léttleika og sparneytni í gegnum hátækni hönnun er þessi ódýrasti aldrifsbíll á markaðnum hrein snilld.  

En líklega er Land Rover Discovery toppurinn ef allt er mælt og eigandinn nógu ríkur. Hingað til hefur til dæmis 50 sentimetra árdýpt (hámarksdýpt á vatni sem ekið er í) þótt afbragð, en Discovery er með 70 sentimetra árdýpt. 

Drífand góður Land Cruiser 150

NATO var stofnað til að verjast árásum á aðildarþjóðirnar.

Grunnstefna NATO við stofnun hernaðarbandalagsins var að verja aðildarþjóðirnar gegn árásum, og yrði árás á eitt þeirra skilgreind sem árás á þau öll. 

Árás NATOþjóðarinnar Tyrkja á hérað innan annars ríkis getur varla fallið undir þessa skilgreiningu. 

NATO þjóðin Bandaríkin er að vísu flækt í hernaðaraðgerðir í Sýrlandi, að ekki sé talað um Rússa, sem eru utan bandalagsins. 

En árás Tyrkja lítur langverst út. 

Mótmæla þögn íslenskra stjórnvalda

Gervijepparnir mokseljast hjá öllum. Hvenær kemur Opel Karl?

Bilasalan í heiminum hefur lengi þrifist á því að búa til ímyndir með tískubrögðum. 

Á árunum 1956-1961 voru það aftursveigðar framrúður og gríðarlegir uggar og stél sem voru aðal sölutrixin. 

Svo aftursveigðar voru sumar framrúðurnar, að fólk rak hnén í gluggahornin, sem sköguðu inn í dyrarýmið að framan og það var erfitt að setjast inn eða fara út um dyrnar. 

Sumir uggarnir og stélin voru allt að 2,5 metrar að lengd og næstum jafnhá og þök bílanna. 

Síðustu árin að undanförnu byggist salan mjög á því að hafa útsýni sem verst úr bílunum, enn verra en var á amerískum bílum frá 1935-1948.

En eftir 1948 fóru gluggarnir að stækka og bílaframleiðendurnir kepptust við að auglýsa sem hæsta útsýnistölu í prósentum (panorama) og stærst flatarmál glugga. 

Núna verða húddin verða að vera svo há að vart sé hægt að sjá yfir þau, og gluggarnir að aftanverðu á bílunum verða helst að vera mjóar rifur eða borur. 

Nú heita allir bílar, sem eiga að trekkja, "jeppar" ef þeir eru meira en 1,55 á hæð. 

Þeir þykja þeim mun "verklegri" og "jeppalegri" sem neðsti hluti framendans er síðari og skagar lengra fram. Sem er ávísun á það að "jeppinn" lendir í mestu vandræðum á ójöfnum vegum. 

Æ fleiri "jeppar" eru ekki fáanlegir með fjórhjóladrifi og slíkum bílum moka bílaframleiðendur nú út og rokselja, því að það er jeppa"lúkkið" sem telur, ekki jeppaeiginleikarnir.

Allra nýjustu dæmin eru sport"jepparnir" eru Citroen Aircross, Renault Captur og nú síðast Opel Crossland. 

Heitið jeppi eða "jeep"  var hér á landi haft um bíla með góða torfærueiginleika, fjórhjóladrif, örugga veghæð, bæði hlaðnir og óhlaðnir, og hátt og lágt drif. 

Engu af þessu er til að dreifa í æ fleiri af "jeppunum" sem hér mokseljast, en þessir bílar falla erlendis undir skilgreininguna SUV, Sport utility vehicle, og má sem fyrstu SUV bílana nefna Dodge Caravan í Bandaríkjunum og Renault Espace í Frakklandi, sem eru fjarri því að vera jeppar þótt þakið sé hátt. 

Mikil samræming á sér stað hjá flestum bílaframleiðendum.

Hinn "nýi" Opel Mokka er nokkurn veginn sami bíllinn og Chevrolet Trax var, en hann kom á markað hér fyrir nokkrum árum. 

Mokka er þýskur Trax. 

Chevrolet Spark seldist vel hér fyrir nokkrum árum og hefur reynst vel og er með drjúga notkunarmöguleika. 

Í hitteðfyrra kom Opel Karl á markað, nokkurn veginn sami bíll en líklega enn betri, og einnig mun fallegri að mínum dómi. 

Þýskur Spark. 

Ekki bólar á honum enn, enda gefur sala ódýrustu bílana lítið af sér á sama tíma sem blöðin eru full af auglýsingum um "sportjeppa" sem miðað er á mun tekjuhærra fólk, að ekki sé nú talað um að opna sérstaka söluskála fyrir lúxusbílana, sem seljast svo vel, að það er skortur á þeim hjá umboðunum. 

Suzuki fór að framleiða Celerio í staðinn fyrir Alto 2014 og hefur Celerio fengið mjög góða dóma, enda rúmbetri en Alto en þó ekki þyngri. 

En vinsældir næsta bíls fyrir ofan, Suzuki Swift, eru það miklar, að ekki borgar sig að flytja Celerio inn fyrir pupulinn.  

 

Opel Mokka X frumsýndur

"Sterkir leiðtogar" hagnast oftast á utanaðkomandi óvini.

Sagan geymir ógrynni dæma um það hvernig svokallaðir "sterkir leiðtogar" hagnast á því að það dúkkar upp utanaðkomandi óvinur. 

Winston Churchill var utangarðsmaður í breskri pólitík en tókst að "vígvæða" enska tungu í frægum ræðum sínum til þjóðarinnar og fylkja henni á bak við sig það sem eftir var stríðsins. 

En síðan komu fráhvarfseinkenni í stríðslok og þá sneri þjóðin við honum baki. 

Þegar Hitler útrýmdi hugsanlegri andstöðu við sig með því að láta strádrepa forystumenn SA sveitanna á hrottalegan hátt og fylgi þýsku þjóðarinnar var aldrei meira við hann en þegar hann hafði farið hamförum um Evrópu sumarið 1940, allt frá vesturströnd Frakklands norður á Nordkap og austur að Vislu í Póllandi. 

Dýrkun Rússa og kommúnista um allan heim á Stalín varð því meiri sem hann drap fleiri andstæðinga sína í her og flokki og hvar sem sjúkleg vænisýki hans heltók hann, og notaði meira harðræði við misskunnnarlausa iðnvæðingu og samyrkjubúavæðingu landbúnaðarins.

Talið er að Pútín muni hagnast á árásum hans á andstæðinga hans, sem eru einkum ætlaðar til þess að skjóta andstæðingum hans skelk í bringu, - til "skræk og advarsel" eins og Danskurinn segir, - og það að Skripal var ekki lengur bein ógn við Pútín gerir aðvörun hans til mótstöðumanna jafnvel beittari, - hver þeirra um sig getur hugsað: Úr því að Skripal var afgreiddur getur röðin alveg eins komið næst að mér. 

Um sinn kann staða Theresu May að styrkjast, því að það höfðar alltaf til Breta að styðja þá sem standa uppi í hárinu á utanaðkomandi ógn. 

Falklandseyjastríðið kom eins og himnasending til Margrétar Thatcher, tiltölulega auðunnið stríð fyrir breska flotann til að hrekja óvinaþjóð í burtu frá hinum smáu Falklandseyjum, sem Argentínumenn höfðu tekið af Bretum með hervaldi.  

Breytir engu um staðreyndir málsins

Þegar skór og taska réðu úrslitum.

Ef skór og taska gátu ráðið úrslitum í keppni bestu frjálsíþróttamanna Evrópu 1950 má nærri geta hvað sé í gildi okkar tímum sérhæfingar, einbeitingar og algerrar afneitunar, sem besta íþróttafólk heims verður að tileinka sér til þess að komast í fremstu röð. 

Í aðdraganda EM í frjálsum 1950 var svo hörð skömmtunarstefna rekin á Íslandi vegna hruns gjaldeyrisforðans í lok stríðsins, að það náði niður í einstök pör af skóm. 

Nýir og betri hlaupaskór voru komnir á markaðinn erlendis en þeir skór sem íslenskir afreksmenn notuðu hér heima. Svonefnt Fjárhagsráð, sem skipað var til að afa alræðisvald um leyfi til innflutnings, gaf KR leyfi til að flytja inn eitt par af stökkskóm. 

Í liði Íslands í Brussel voru fjórir KR-ingar og var ákveðið að hlutkesti milli tveggja manna skyldi ráða, hvor þeirra fengju skóna. 

Torfi Bryngeirsson vann hlutkestið og sagði síðar að það hefði ráðið úrslitum um að hann varð Evrópumeistari í langstökki. 

Hlaðmenn Flugfélags Íslands notuðu tösku Arnar Clausens til að skorða af dyr við útburð á farangri Íslendinganna á Reykjavíkurflugvelli, og varð taskan þar eftir fyrir misgáning. 

Nærri má geta hvað það þýddi fyrir Örn sem einn af þremur bestu tugþrautarmönnum í Evrópu að koma skólaus til keppni. 

Hann varð að fá lánaða skó hjá tvíburabróður sínum til keppni í hlaupum og allt of stóra skó hjá Jóel Sigurðssyni fyrir keppni í spjótkasti, kringlukasti og kúluvarpi. 

Samt munaði örfáum stigum að hann yrði Evrópumeistari og samkvæmt nýrri stigatöflu Alþjóðasambandsins hefði hann orðið Evrópumeistari. 

En Frakkar fengu því ráðið að gamla stigataflan var notuð. Fyrir bragðið var Örn skráður þetta ár sem annar besti tugþrautarmaður heims, næst á eftir bandaríska heimsmethafanum! 

Ef valið stendur á milli trompetleiks og þess að komast í allra fremstu röð í 100 metra hlaupi á okkar dögum er úr vöndu að ráða fyrir fljótasta Íslendinginn. Hann býr að einbeitingu að trompetleiknum alla ævi, en spretthlauparaferill er aðeins nokkur ár. 

Ég hef fengið nasasjón af svona vali. Eftir drengjameistaramót í frjálsum íþróttum sumarið 1958 var sagt í einu blaðinu að ég væri mesta hlauparaefni, sem komið hefði fram síðari árin. 

Viku síðar sleit ég svo illilega liðbönd í vanhugsuðu "víðavangsþrístökki" að sumarið og veturinn fuku út úm gluggann. 

Á meðan ég lá rúmfastur fann ég ekkert skárra mér til dundurs en að byrja að semja fyrstu heilu skemmtidagskrána mína. 

Þar með var stefnan mörkuð í það að semja skemmtidagskrár, uppistönd, lög og texta og verða síðan skemmtikrafur að atvinnu nokkrum mánuðum seinna. Nýttist ævina alla, nú síðast á facebook síðu minni. 

Ákvörðunin var í raun tekin fyrir mig 1958, fyrir réttum 60 árum, þrátt fyrir fjögurra vikna gutl í hlaupum 1964 og sex vikna gutl 1965 en 1960 hafði ég byrjað í nokkrar vikur, en var með rangan þjálfara, þótt frábær væri fyrir aðra; hann var af austur-evrópska skólanum og vildi láta mig hlaupa staðlaðan eðlisfræðilegan "réttan" stíl sem var mér ekki eðlilegur. 

Og þá er bara að segja eins og Edith Piaf söng: "Ég sé ekki eftir neinu." 

Get farið miklu hærra

Þegar ákvörðun um nýrnagjöf bjargaði tveimur mannslífum.

Vinur minn einn úti á landi býr yfir óvenjulegri sögu varðandi nýrnagjöf. Bróðir hans þurfti á nýra að halda, og vinur minn ákvað að gefa honum nýra úr sér. 

Fór hann í nákvæma nýrnaskoðun áður en farið væri út í það að taka gjafanýrað úr honum, en við nákvæma skoðun á því kom í ljós, að í því mátti greina örlítið krabbamein á byrjunarstigi, en illkynja þó. 

Vinur minn hafði ekki kennt sér neins meins og því kom þetta honum mjög á óvart. 

Við þetta breyttist eðli málsins, og í stað þess að taka nýrað úr honum og græða það í bróður hans, eins og ætlunin hafði verið, var hætt við nýrnaflutninginn, en nýrað hins vegar numið burtu og honum þar með bjargað frá því að verða nýrnakrabbameini að bráð. 

Bróðir hans fékk hins vegar annað nýra, og má segja að upphaflega hugmyndin um að gefa nýra hafi bjargað tveimur mannslífum. 

Lífið sjálft er fram undan

Játning Jóa útherja.

Ég leit inn í verslunina Jóa útherja á þriðjudaginn til þess að kaupa flautu fyrir atriðið "Sigtryggur vann" sem ég verð helst að vera með tilbúið til flutnings, þegar óskir koma um það. 

Verslunarstjórinn sagði mér að hann fengi furðu oft fyrirspurnir um það hver Jói útherji hefði verið á sínum tíma og ættu þeir erfitt með að svara. 

Beindi hann spurningunni til mín. Mér var ljúft að svara að fyrirmyndin hefði verið ég sjálfur og nefndi nokkrar ástæður.  

Ég var alla tíð "aðdáandi Hermanns" og alltaf leikið stöðu hægri útherja á ferli mínum, í rúma tvo áratugi í árlegum leikjum Sjónvarpsins við KEA, í eitt ár með meistaraflokki Ármanns og í 30 ár í Stjörnuliði mínu. 

Ég hef ævinlega verið með lélega boltameðferð en lengst af með mikið þol og spretthörku. Afleiðingarnar hafa verið ansi skrautlegar oft á tíðum, en þó hef ég aldrei skotið niður önd.

Til var fyrirmynd að skotinu sem sleikti ráðherra sem var meðal áhorfenda. 

Og eitt sinn sendi ég mjög langa sendingu utan af kanti sem átti að vera glæsileg fyrirgjöf. 

Enginn var til að taka við þessari ógnarlöngu og háu sendingu nema hvass austanstrekkingur sem bar boltann upp í bláhornið fjær. Með glæsilegustu mörkum sem sjást, en var þó ekki ætlunin að skora.  

Þegar Laddi hvarf úr Stjörnuliðinu vegna meiðsla þurfti einhver að taka einstæða vítaspyrnu hans í vítaspyrnukeppni, sem var fastur liður hjá Stjörnuliðinu. 

Þessi vítaspyrna Ladda fólst í því að hlaupa eins og fjandinn sjálfur eftir endilöngum vellinum í átt að boltanum, en vera svo örmagna þegar komið var að vítapunktinum, að falli sem örendur væri út á hlið vinstra megin við boltann, en í sömu mund og misst var meðvitund, kom það sem Bandaríkjamenn kalla "to cick the bucket" (taka andvörpin / dauðateygjurnar á íslensku) þ.e. að hinn deyjandi maður sparkar í fötu eða kopp á hinsta augnabliki. 

Og þetta spark setti boltann í markið í bláhornið hægra megin. Ég hef skorað glæsileg sjálfsmörk og tókst fyrir tóman grís að leika dauðateygju Ladda eftir. 

Einnig hef ég alla tíð átt það til að fá eins konar martraðir og ýta hressilega við konu minni í miklum hamagangi. 

Það þurfti því ekki að fara langt til að finna fyrirmyndina að Jóa útherja. 

Búningurinn fer vel af stað